Jeden dzień z naszego życia

Kochani, zdaję sobie sprawę, że wielu z Was nie wie (bo i skąd może wiedzieć), jak wygląda MÓJ ŚWIAT. Nie narzekam, naprawdę. Nie zamieniłabym mojego życia na inne. Kocham Adasia nade wszystko. Wszystkie moje Szkodniki bardzo bardzo kocham.

Chciałabym tylko, żebyście wiedzieli, że to życie usłane różami ma kolce...

Adaś budzi się bardzo wcześnie, między 6-7 rano. Pierwsze, co muszę zrobić natychmiast, to napalić w piecu, szybko nagrzać w pokoju, żeby było ciepło do porannej Adasia toalety.

Każdy dzień zaczynamy od uporządkowania łóżka. Adam wtedy "idzie" na podnośnik, a ja myję materac specjalną pianką neutralizującą zapachy.

Pianka musi chwilkę sobie "poleżakować" na materacu, potem myję cały materac i suszę go ściereczką.

Po umyciu i wysuszeniu  materaca zmieniam prześcieradło, a Adaś sobie nadal wisi.

ja i Adaś

Następnie rozkładam na łóżku nieprzemakalne specjalne podkłady do mycia, przekładam Adasia z podnośnika na rozłożone podkłady i zaczyna się codzienna toaleta syna. Dwa razy w tygodniu przyjeżdżają rano pielęgniarki z Hospicjum i pomagają mi, a jak ich nie ma, to robię to sama.

Tu na zdjęciu uwieczniłam panie z Hospicjum: Edytkę Wąsińską, Sylwię Mazurkiewicz oraz Beatkę Kulik (proszę się nie sugerować datą i godziną  na fotografiach, bo aparat pożyczyłam od znajomych i jak zaczęłam przy nim manipulować, to już całkowicie go poprzestawiałam). Edyta i Sylwia poza czynnościami pielęgnacyjnymi, dają także Adasiowi zastrzyki z Dexavenu i witaminy B 12, natomiast w dni, kiedy ich nie ma, robię to sama.

Beata Kulik masuje palce Adasiowi i wciera preparaty p/odleżynowe

 Adaś jest myty a potem całe Jego ciałko nacierane specjalnymi balsamami przeciwodleżynowymi i nawilżającymi. Następnie myjemy ząbki, przecieramy oczka przegotowaną wystudzoną wodą i co najważniejsze, bez czego nie może się zakończyć poranna toaleta Adasia, to nie można zapomnieć o rozpyleniu pod paszkami Rexony Men. To zapach, który uwielbia i jak my o tym zapomnimy, to Adaś skutecznie o nim przypomina, macha rączkami i wydaje dźwięki przypominające "psi, psi...", czyli wiadomo o co chodzi .

Po porannej toalecie  i zaaplikowaniu niezastąpionej Rexony Men zaczyna się ubieranie Adasia.

Jak są dziewczyny z Hospicjum idzie to w miarę sprawnie i szybko.

Edyta Wąsińska ubiera Adasia

Sylwia Mazurkiewicz pomaga Edytce

Edytka i Sylwia robią Adasiowi zastrzyki z Dexavenu i witaminy B 12

W czasie kiedy dziewczyny zajmują się Adasiem, ja szybko robię poranną toaletę swojej mamie, chorej na Alzheimera i po poważnej operacji na sercu (miała wszczepione w serce stenty). Mama jest osobą poruszającą się przy balkoniku, niesamodzielną, chociaż jeszcze ma częściowy kontakt z rzeczywistością.

Następnie biorę się za przygotowanie śniadania oraz leków dla mamy i Adasia (Adam je regularnie co 3 godziny). Czas szybko upływa, muszę się "sprężać", bo codziennie przychodzi do Adasia nauczycielka z Gimnazjum w Kłobucku pani Beatka Kin, którą syn notabene uwielbia i na jej głos reaguje nieopanowaną radością. Czytają, śpiewają, rzucają dzwoniącą piłeczką, ćwiczą ręce, grają na instrumentach muzycznych. Adaś uczy się, jednocześnie ćwicząc sprawność.

Beata Kin, nauczycielka z Gimnazjum, śpiewa z Adasiem

Adaś przed dwugodzinną lekcją polskiego i muzyki musi być najedzony i musi mieć wcześniej przygotowany w kubeczku Nutridrink. W czasie, kiedy nauczycielka pracuje z synem, ja ogarniam mieszkanie, nastawiam pranie, dokładam do pieca, żeby nie wygasło i myję naczynia.

Dwa razy w tygodniu, w poniedziałek i czwartek przychodzi rehabilitantka z Hospicjum pani Kasia Kowalik, która ćwiczy mięśnie Adasia i robi masaż kończyn.

Kasia Kowalik rehabilituje Adama

Raz w tygodniu przyjeżdża lekarka z hospicjum, pani Ula Łupińska, cudowny człowiek. Pani Ula jest zawsze kiedy jej potrzebujemy, nigdy nie odmawia pomocy, zawsze odbiera telefon. Adaś bardzo ją lubi.

Lekarz Urszula Łupińska podczas badania Adasia

Aktualnie mieszka z nami córka Karolina, z moim 19-miesięcznym wnusiem - Szymonkiem (dziecko ma orzeczenie o niepełnosprawności). Jeśli Karolina jest w domu, dzielimy się opieką nad Szymkiem i innymi obowiązkami. Córka zwykle pracuje na drugą zmianę, więc obiad musi być gotowy ok. godz. 15.

Ok. 15:40 Karolina wyjeżdża do pracy, a ja zostaję z Adasiem, Szymkiem, mamą, kotem i psem sama. :D

Jeśli są nam potrzebne leki, przyjeżdża pielęgniarka środowiskowa Agnieszka Chrobot z receptami, lub zleceniem na pieluchy. Raz w miesiącu pobiera także Adasiowi krew na badania, później odbiera wyniki.

Koło godziny 19. kąpię Szymka, przygotowuję mu butlę i rozrabiaka idzie spać. Później przygotowuję kolację i leki dla babci i Adasiowi oraz uskuteczniam wieczorną toaletę moich podopiecznych. 

O 22:30 Karolina wraca z pracy, zjada kolację, idzie się umyć i spać, a dla Adasia wieczór się dopiero zaczyna. Zaczyna nadawać i tak do godziny 2 w nocy...

Aha, oczywiście w tak zwanym międzyczasie mi też zdarza się małe co nieco na ruszt wrzucić, a koło północy mam trochę czasu, żeby usiąść przed komputerem i nadrobić zaległości... Czasami też śpię, jeśli Adaś jest zdrowy to nawet 3-3,5 godziny naraz! Jeśli Adaś jest chory, czuwam. Bywa, że ze snu wybudza mnie bezdech syna (a te zdarzają się coraz częściej) lub atak padaczki.

W tym miejscu bardzo chciałabym podziękować WSZYSTKIM, którzy nam tak z serca pomagają. Bo muszę stwierdzić, że mamy ogromne szczęście do ludzi. Dziękuję Urszuli Łupińskiej, Agnieszce Chrobot, Katarzynie Kowalik, Beacie Kin, Beacie Kulik, Sylwii Mazurkiewicz, Edycie Wąsińskiej i przyjacielowi rodziny - Romanowi Zawada, który nam nosi węgiel, pomaga przy drobnych naprawach, na którego zawsze możemy liczyć, Dziewczynom i Chłopakom z LS, z NK, fb, wszystkim Bezimiennym, którzy co roku przekazują 1% na Adasia, organizują zbiórki, czy wspierają dobrym słowem. Jeśli o kimś zapomniałam, serdecznie przepraszam i również dziękuję.


Adam jest podopiecznym Stowarzyszenia AMICUS, z siedzibą przy ul. Piłsudskiego 8, 42-700 Lubliniec.
KRS:0000068484,

 KONTO DO DAROWIZN TO:

STOWARZYSZENIE "AMICUS" Lubliniec

 

BGŻ S.A. O/Lubliniec

05 2030 0045 1110 0000 0265 3450-z dopiskiem dla Adasia Czuchty

W przypadku wpłat na subkonto należy dopisać: "dla Adasia Czuchty", jeśli natomiast chcesz przekazać na rzecz Adasia swój 1% podatku, wpisz w rubryce "cel szczegółowy 1%": "dla niepełnosprawnego Adasia Czuchty".